در دنیای امروز که کسبوکارها فراتر از مرزها فعالیت میکنند،
قراردادهای بینالمللی به ابزاری حیاتی برای تنظیم روابط حقوقی و تجاری تبدیل شدهاند.
اما در قلب هر قرارداد مؤثر، یک بند کلیدی وجود دارد: بند داوری بینالمللی. این بند، مسیر حلوفصل اختلافات احتمالی را مشخص میکند و کیفیت نگارش آن میتواند آیندهی یک همکاری بینالمللی را تعیین کند.
داوری بینالمللی،
در مقایسه با دادرسی قضایی، فرآیندی سریعتر، محرمانهتر و غالباً مؤثرتر برای حل اختلافات است. اما تنها در صورتی این مسیر کارآمد خواهد بود که «بند داوری» بهصورت حرفهای، دقیق، و متناسب با ویژگیهای خاص هر پروژه تنظیم شده باشد.
متأسفانه بسیاری از شرکتها، بهویژه در کشورهای در حال توسعه، صرفاً بهصورت صوری به درج بند داوری اقدام میکنند و از جزئیات حیاتی آن مانند قانون حاکم (Governing Law)، محل داوری (Seat of Arbitration)، نهاد داوری (Arbitral Institution)، و زبان داوری (Language) غفلت میورزند. این کاستیها در زمان بروز اختلاف، نهتنها حل مسئله را دشوار میکند، بلکه هزینهها، زمان و ریسکهای حقوقی را بهشدت افزایش میدهد.
برای مثال، عدم تعیین صریح قانون حاکم میتواند موجب تضاد قوانین (Conflict of Laws) شود یا درج ناقص محل داوری میتواند صلاحیت نهادهای داوری را زیر سؤال ببرد. انتخاب نامناسب نهاد داوری نیز ممکن است طرفین را به داوریای تحمیلی و غیرتخصصی سوق دهد.
دیوان داوری بینالمللی خاورمیانه (MECIA)
با بهرهگیری از کارشناسان حقوقی و داوران بینالمللی، خدمات تخصصی در حوزه نگارش، بازبینی و مشاوره در زمینه بندهای داوری بینالمللی ارائه میدهد. بسیاری از شرکتهای پیشرو در ایران و منطقه، با تکیه بر توانمندیهای دیوان، توانستهاند از بروز اختلافات پرهزینه پیشگیری کنند یا در صورت وقوع اختلاف، آن را با حداقل هزینه و حداکثر موفقیت مدیریت نمایند.
در پایان باید گفت:
تنظیم بند داوری، تنها یک پاراگراف نیست؛ بلکه پایهی اعتماد، امنیت حقوقی و موفقیت در تجارت بینالمللی است.